اختلالات عصب رشدی، اختلالاتی هستند که عملکرد سیستم عصبی و شناختی را در دوران رشد مختل کرده و می‌توانند در طول زندگی ادامه داشته باشند. این اختلالات شامل اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی (‏ADHD)‏، اختلال طیف اتیسم، اختلال یادگیری، ناتوانی های ذهنی، اختلالات ارتباطی و رفتاری و اختلالات در پردازش های بینایی و شنوایی می باشد. کودکان مبتلا به اختلالات عصب رشدی اغلب مشکلاتی در زمینه زبان، مهارت‌های حرکتی، رفتاری، توجه، حافظه، یادگیری و سایر کارکردهای شناختی را تجربه می کنند. فرآیند مداخله در این اختلالات اغلب شامل ترکیبی از درمان‌های دارویی، برنامه‌های توانبخشی جامع شامل کاردرمانی، گفتاردرمانی، توانبخشی شناختی و برنامه های مبتنی بر خانواده و جامعه می باشد.

در قرن بيست و يكم، اهميت توانمندسازي شناختي به حدي است كه در كشورهاي توسعه يافته حجم بزرگي از بازار ارائه خدمات بهداشتي و درماني را به خود اختصاص داده است و از آن تنها به‌عنوان یک روش مکمل در کنار سایر مداخلات توان‌بخشی یاد نمی‌شود، بلکه به‌عنوان یک روش مداخله‌ای پایه در کنار دیگر روش‌ها در نظر گرفته می‌شود.

توانبخشی شناختی بخشی از علوم شناختی که به مداخله و تقویت توانایی های شناختی می پردازد؛ توانبخشی شناختی، از مجموعه برنامه های هدفمندی تشکیل شده که با هدف ترمیم یا ارتقای کارکردهای شناختی مورد استفاده قرار می گیرد و با کمک گرفتن از فناوری‌های کمکی و طراحی تمرینات تخصصی بر مبنای شبکه‌های عصبی درگیر در فرآیندهای شناختی مختلف نظیر توجه، حافظه و ادراک، توانسته با اندازه‌گیری‌های دقیق از عملکرد افراد و محاسبه زمان‌های دقیق عکس‌العمل، در جهت بهبود شبکه‌های پایه‌ای مغز برای انجام عملکردهای سطح بالا، قدم‌های مهمی را بردارد.

ستاد توسعه‌ی علوم و فناوری های شناختی در راستای مأموریت خود به دنبال پایش و ارتقاء قابلیت های شناختی همه افراد جامعه علی الخصوص افراد دارای اختلالات شناختی می باشد. در این راستا ستاد با توجه به پروژه های بین المللی تعریف شده در این حوزه اقدام به انتخاب مهمترین و موثرترین کارکردهای شناختی شامل زبان، حافظه، توجه، استدلال و حل مسئله، پردازش اطلاعات و هیجانات در افراد دارای اختلالات عصب رشدی کرده است. در واقع این چالش به دنبال توسعه و ساخت فناوری های ارتقاء و توانبخشی شناختی با تأکید بر کارکردهای شناختی فوق می باشد.